اختلال درخودماندگی یا اوتیسم، یکی از اختلالات طیف درخودماندگی و در واقع، معروف ترین آنهاست. موارد ذکر شده در زیر، عواملی هستند که در مورد اختلالات این طیف، بین متخصصان به عنوان حقایقی علمی پذیرفته شده اند.

مشکلاتی که مانند درخودماندگی مرتبط با ناتوانی های تحولی هستند، دارای پایه ی نورولوژیکی و مغزی هستند و والدین در مبتلا شدن فرزندانشان به این اختلال مقصر نیستند؛ شروع این اختلال در پسران، چهار برابر دختران است؛ در امریکا، از هر ۱۶۶ کودک، یک نفر مبتلا به اختلال درخودماندگی ا ست.

شیوع این اختلال در ۳۰ سال اخیر، رشد بی سابقه ای داشته است. کودکانی که مبتلا به یکی از اختلالات

طیف درخودماندگی تشخیص داده می شوند، به درمانی به موقع و موثر نیاز دارند و در کار درمانی آنها نباید به هیچ وجه تعلل کرد.

رفتارهاي كودكان اوتيستیك اغلب براي والدين و درمانگران مشكل آفرين و ناراحت كننده است. اين رفتارها ممكن است نامناسب، تكراري، تهاجمي و خطرناك باشد و همين طور ممكن است شامل تكان دادن مكرر دست ها، حركت مداوم انگشتان، تكان دادن بدن به جلو و عقب، گذاشتن اشيا دردهان و يا كوبيدن سر به اشيا ديگر باشد.

همچنین كودكان اوتيستیک ممكن است به رفتارهاي خودآزاري مانند آسيب زدن به چشمان و يا گاز گرفتن دستان خود عادت داشته باشند. اين كودكان همچنين ممكن است نسبت به درد و سوختگي عكس العملي

نشان ندهند. گاهي كودكاني نيز مشاهده شده اند كه بدون دليل به ديگران حمله كرده اند. دلايل بروز اين رفتارها در كودكان اوتيستیك هنوز به طور دقيق يافت نشده است و بسيار پيچيده مي باشد ولي برخي از متخصصين معتقدند كه اختلالات در حواس پنجگانه كودك مي تواند باعث بروز اين رفتارها شوند و كودك با اين رفتارها مي خواهد اين حواس را ارضا كند.

اختلال در مهارت هاي ارتباطي نيز )هم كلامي وهم نوشتاري( مشكل مهمي در كودكان اوتيستیك مي باشد. آنها نمي دانند كه ارتباط چگونه برقرار شده و چه اهميتي دارد همچنين اين كودكان اغلب در شروع ارتباط و برقراري ارتباط دو طرفه مشكل دارند.

بسياري از این کودکان  نيز مشكلات گفتاري دارند و ممكن است هيچگاه در طول زندگي خود صحبت نكنند و يا اينكه دير شروع به صحبت كردن بكنند. بعضي از اين كودكان هم ممكن است از مهارت كلامي به شیوه ای  نادرست استفاده بكنند مثلا هر كلمه و يا جمله اي كه به آنها گفته مي شود را تكرار كنند )تكرار طوطي وار( و يا اينكه فقط از تک كلمات براي ارتباط استفاده مي كنند. البته بايد يادآور شد كه مشكلات ارتباطي مي توانند باعث بروز ناهنجاري هاي رفتاري شوند مثلا كودكي كه قادر نيست نياز خود را بيان كند ممكن است شروع به فرياد كشيدن و يا خودآزاري كند. روش هاي فراواني براي بهبود مشكلات اجتماعي، كلامي، اختلالهای حسی  کودکان طراحی شده است. برخي ازاين روش ها عبارتند از: ايِ بي اي، آموزش جزء به جزء، فلِور تايم، داستان هاي اجتماعي و بهبود مجموعه حواس پنجگانه.